Langverwacht verhaal?!vanuit The City of Angels!

Kia Ora! Hallo iedereen!
(voor degenen die niet houden van lezen en dit bericht eigenlijk toch willen lezen: hak het lekker in stukjes..het is weer een lange :p voor degenen die niet van lezen houden en dit ook niet willen lezen: groetjes uit LA&Nieuw Zeeland was prachtig! :p)
Het is al weer veel te lang geleden dat we een mailtje met reisinformatie en diepe achtergrondverhalen op het internet hebben gezet (die telefoonverhalen vallen daar natuurlijk niet onder..oja..de telefoonnummers blijven komende weken een drama qua veranderingen of juist niet-veranderingen of misschien valt t wel mee met het drama :s..zover ik het nu begrijp gebruikt Kirsten haar oude Nederlandse telefoonnummer/abonnement.. (weet niet of zij nog de overstap gaat maken) en ik gebruik mijn nieuwe Amerikaanse Simkaart en Amerikaanse nummer..
We zijn inmiddels al in Amerika (daarover zometeen meer..), maar nu eerst het Nieuw-Zeeland verhaal.. Is iedereen er klaar voor?!'komtie' :)
Nadat we gelukkig op het juiste moment Australie waren ontvlucht (2 dagen na vertrek zwommen de krokodillen door Cairns en het schijn dat die beestjes niet vies zijn van een stukje mensenvlees) voor de cycloon kwamen we aan in Auckland.. Onze eerste indruk: Gatverdamme wat een smerige stad! Is dit nu Nieuw Zeeland?! Ok, dit kwam vooral door het dronken-volk/kinderen die 's nachts over de straten dartelen.. Na wat korte impressies van de stad, en onze eerste ervaringen met de Maori cultuur in het Museum (waar Anniek Duits heeft gewerkt en waar we een daardoor alle ins-&-outs van het personeel te zien kregen..), waardoor Kirsten nu volledig op eigen kracht een 'Haka' uit kan voeren (dat weet ze alleen zelf nog niet: de Haka is een krijgs-dans van de Maori om het kort door de bocht te zeggen.. Zet je ogen groot op, steek je tong uit de mond, sla een paar keer op je borst en je bent 'het mannetje' / 'het vrouwtje' ..nouja, de vrouwen doen het ietwat sierlijker met een soort slingertjes enzo :)..) Toch nog vrij angstaanjagend om te zien als ik mijzelf eventjes in de 'veroveraars van 200 jaar geleden' verplaats..
We huren een auto (gelukkig is alles in Nieuw Zeeland NOG goedkoper dan in Aussie..) en zoeven over de snelwegen.. De eerste dag in de file is een ook niet al te Nieuw-Zeelandse ervaring (tenminste, niet wat we hadden verwacht..)
--Oja, iedereen moet eventjes begrijpen dat als ik over een gebeurtenis/plaatsje praat, we er ongeveer 1 a 2 nachten zijn gebleven.. meestal 1 nacht omdat we gewoon zo verrekte snel zijn en werkelijk door de bochten heen vlogen!--Awel,
Na Auckland langs de kust naar het noorden.. Het liefst wil ik bij iedere baai stoppen en iedere keer valt mn mond open van verbazing hoe 'schoon' (laten we in Belgische termen blijven) alles is :) Werkelijk prachtige rustige stranden, de mensen zijn nog 'relaxter' dan in Aussie en alle bomen, stranden, baaien, geuren en kleuren zijn werkelijk bijzonder! Op heel veel stukken komen we ook totaal geen auto's meer tegen (hoe noordelijker hoe beter dus..). Bij de Bay of Islands is het zo toeristisch en lijkt het zo op de Whitsunday eilanden, dat we snel onze voet op het gas zetten en verder knorren naar het opperste noorden.. Helaas zullen we nooit het opperste puntje van Nieuw Zeeland bereiken (het punt waar je de zeeen bij elkaar ziet komen in Cape Reinga), maar dit is dan weer een goed excuus om later terug te gaan, of gewoon te gaan wonen :p (oioioi, wat een uitspraken worden hier gedaan :p) Het mooie van de Noordkaap is dat je ook via het strand kunt rijden (als je een 4-wheel drive hebt) Je hebt wederom een snelweg op het strand! Met een (helaas dode) pijlstaartrog, een geboorteschelp voor Kirsten, wilde paarden en een schitterende zonsondergang is de helft van 90-Mile beach, zo wordt deze strandsnelweg genoemd, genoeg om eventjes heerlijk te genieten van al het moois wat dit gebied te bieden heeft..
We rijden bij slecht weer al direct tot onder Auckland (ja, we zijn echte motormuizen..) en gaan naar Coromandel.. Wat dit voor back-to-the 30's stadje is weten wij ook niet.. Alles lijkt zo toeristisch!/Is waarschijnlijk toeristisch omdat dit dorpje zo'n 30 jaar geleden nog is weggespoeld/in de grond is gedonderd of iets anders wat de natuurkrachten van NZ voor dit stadje in petto hadden.. Jaja, er staan natuurlijk ook echte oude gebouwen, maar vele zijn ZO kitsch! De natuur is schitterend, heel anders dan de noordkaap, aparte boom-stijlen, ruige kust, hoge bergen (diepe dalen gaan daarmee gepaard), gravelpaden waar Kirsten heerlijk overheen zoeft! :) Kortom: een heerlijk vrij gevoel in Coromandel.. De muziek op de radio geeft het geheel nog net iets meer stijl.. Met back-to-the 60'&70's muziek zijn passen wij helemaal in het sfeertje! Elvis blijf echt de favoriet van de programmeur blijkt :)
--Wat muziek betreft moeten we ook neit vergeten te vertellen dat we in Auckland 5 cd's voor 5 dollar hadden gehaald. Het betreft hier enkele Toppers waaronder: Scatman John (kennen jullie hem nog lieve leeftijdsgenoten :p), Malcolm in the Middle (voor Kirsten), Die Jury (de duitse idols jury heeft een selectie dance-hits gemaakt: geweldig! :p), EK 2004 cd (heeft Kirsten uitgezocht he!, maar er staan wel goede en gelukkig geen nederlandstalige liedjes op :p) en als laatste The Emotion collection-de dubbel (voor mijzelf natuurlijk..heel wat traantjes weggepinkt op Elton John, George Michael-de weinige bekenden en vooral heel veel B of zelfs C-Artiesten :p)--
De reis gaat verder.. We komen langs Hot Water Beach.. In de regen stappen we uit en zien we grote groepen mensen in het zand spartelen en graven.. Als we op de plaats waar dit al geschied komen blijkt dat de vulkanische activiteit ervoor zorgt dat als je een kuiltje graaft je heerlijk warm zand/water/bodem voelt: heel erg warm zelfs! Je moet oppassen dat je niet te diep graaft/of te lang blijft staan: apart om mee te maken!
We crossen door het binnenland naar Rotorua, de rotte-eier-lucht komt je tegemoet zodra je je autodeurtje opendoet.. De plaats van vulkanische activiteit en zwavelbaden.. We besteden een dag in een vulkanisch park.. We zien gekleurde meren, geisers, modderpoelen! Deze dingen zie je echt niet vaak en zeker niet zo dicht bij elkaar! Wat een pracht en wat een stank tegelijk :) Ik overweeg een duikje, die stank is mij-eigen, maar Kirsten raadt het af.. Mn haar zit net zo leuk die dag zegt ze..(geloven jullie haar?)
We 'speed-en' door naar Napier, een oud plaatsje aan de kust.. Hier genieten wij niet van alle kaas/wijn/chocolade/honing fabrieken die ze tentoonstellen (overigens door heel het land bijna), maar besluiten we lekker door te vlammen..
Na een redelijk lang ritje met wat stops bij onder andere Lake Taupo (gigantisch meer, maar wegens weeromstandigheden niet zo aantrekkelijk) en de HaKa Falls (als je een dare-devil bent maak je een boottochtje van de waterval af :s) komen we in Windy-Wellington.. Als je niet oppast waait de broek hier van je kont.. Dit is de plaats waar we een Ferry overtocht naar Picton maken.. (het zuiderleiland)
--Het Noordereiland hebben we in zo'n 8 dagen 'gedaan'--
Voor het Zuidereiland hadden we iets ruimer de tijd ingepland.. al met al kunnen we al vroeg concluderen dat we echt heel weinig tijd hebben om alles te kunnen zien.. Het plan is om zoveel mogelijk indrukken op te doen.. Met zoveel indrukken heb je altijd de mogelijkheid om terug te keren naar de punten waar je graag nog een keertje naartoe zou willen, toch?! Dit gaat in combinatie met heel wat rij-uurtjes zoals jullie uit het vorige stukje hebben kunnen lezen..het haastgevoel zal ik in het volgende stukje eventjes achterwege laten voordat het irritaties op gaat wekken :)
--Saillant detail van het autorijden zelf is dat onze 3e versnelling niet of nauwelijks werkt.. Op de vlakke stukken: geen probleem.. zodra het iets steiler wordt: zet hem vooral in z'n 4: die trekt beter! :) Dit gegeven is heel erg fijn dat als je weet dat Nieuw Zeeland bijna op alle vlakken minstens-heuvelachtig is..--
Wat opvalt aan het zuiderleiland is dat alles rustiger is, je komt hier NOG minder auto's tegen, de gebieden lijken nog 'onbevolkter' en de natuur lijkt nog iets ongerepter dan dat het in het noorden al leek.. De stadjes die we aandoen zijn nietveelzeggend, ik zeg er dan ook maar niks over..ok toch.. lelijk/grauw/geen cultuur/geen centrum/1 straat..is dat genoeg?! Laten we zeggen dat we vooral van de natuur genieten..
Eén van de eerste stops in het zuiden is Kaikouro..(alweer een klein nietszeggend dorpje), als je echter de zee opgaat met een boot dan zie je hele andere dingen! Natuur op z'n mooist! Okok, naast een kotsende Kirsten :p(sorry Kirsten, kon het niet laten om je zeeziekte nog eventjes te onderstrepen, ik zal de geuren en kleuren achterwege laten goed?! :p) zal je hier ook walvissen zien.. De meeste toeristen zijn uit op de 'tail-shots' wanneer ze onder water duiken, voor ons is het echt meer een unieke ervaring dat je zo dichtbij een beest kan komen! Tijdens dit tripje zien we ook een school van wel 200 dolfijnen (of meer of minder.. wie heeft ze geteld?!) Echt geweldig! Ze sprongen, dansten en scheerden door het water langs de boot: wat een mooie vroege ochtend was dat! Als afsluiter zien we nog zeehonden op de rotsen rusten en albatrossen die over ons hoofd scheren (spanwijdte minstens 3 meter..), de natuur op z'n best!
Als we verder rijden begint de auto/koppeling/derder versnelling eventjes te stinken, maar gelukkig komt dat hierna niet meer voor.. (En Kirsten nog steeds maar denken dat dat de auto was :p ..nee hoor mensen, laten we even beschaafd blijven, kom nou!)
We komen aan in Christchurch..ja, het doet z'n naam wel eer aan met de de kerk in het midden van de stad.. Dit lijkt de eerste echte stad met cultuur.. We genieten van activiteiten in het centrum, gondels in de smalle aangelegde kanaaltjes, Jazz en klassieke muziek in de botanische tuinen onder een heerlijk brandend zonnetje, kortom..de gedachten van de verloren telefoon op zee in Kaikouro worden hier verwerkt! Kirsten loopt nu al weken te pronken met haar nieuwe exemplaar, ik denk stiekem dat ze die oude expres is kwijtgeraakt ;)
We zakken de oostkust verder af en komen wederom langs verschillende landschappen, van vlak naar heuvelig van ruig naar schiereiland.. We belanden in Dunedin, waar we 1 van de schiereilanden gaan bezoeken.. Tegen de avond rijden we naar een strandje waar je helemaal in het wild zeeleeuwen, pinguins en albatrossen kunt spotten.. Werkelijk geweldig! :) Als de zeeleeuw iets te dichtbij komt en agressief begint de grommen is het welletjes geweest.. We spotten ook nog twee geeloogpinguins, mooi gezicht en zoveel beter dan de tribunes die we in Australie moesten betreden :) De klim naar dit strand moet trouwens vermeld worden.. Wie deze klim ooit levend op kan rennen krijgt van mij minstens een schouderklopje.. Nu schijnt het ook dat in Dunedin de steilste straat ter wereld ligt! (nu schijnt dat strandpaadje het niet geweest te zijn, maargoed :p)
Als we Dunedin verlaten (bijna zonder bumper.. Ok..een meerkeuzevraag voor jullie: Waarom rijden wij bijna Dunedin uit zonder bumper.. A) Kirsten is zo 'brak' van het uitgaan de vorige avond in deze wilde stad dat we frontaal op een andere auto botsen.. B) Kirsten is zo 'helder' want ze is vroeg naar bed gegaan en heeft het betonblok niet gezien dat voor de auto ligt bij het wegrijden C) Een combinatie van beide, maar toen zat ik achter het stuur.. Okok..ik zal het antwoord geven..het is maar B, laten we het niet erger gaan maken dan dat het was.. gelukkig kon de bumper er nog weer terug op gezet worden :).. ) gaan we langs de zuidkust richting het Fiordenland.. Onderweg had ik graag een tripje naar Stewart Island gemaakt, maar de gemiddelde wandeling duurt daar 5 dagen, de overtocht over het kanaal is 95% gegarandeerd overgeven, dus wegens tijdgebrek (en om Kirsten happy te houden :p) rijden we door: maar mensen: ga er naartoe..het schijnt er schitterend te zijn! / ongerept/ geen straten..ja okok..2 straten van een paar kilometer.. maar het eiland is 200 bij 200 km groot..
We komen bij Lake Te Anau.. Kirsten en ik zien het hier wel zitten en ja, we zitten hier dan ook wel eventjes een tijdje van het water te genieten! Uitzicht vanuit het hostel op het meer is zo slecht nog niet.. De volgende dag maken we een trip naar Milford Sound.. Een sound is een oude gletsjer die gesmolten is en een fiord, of fjord, heeft achtergelaten.. We maken een prachtige bootcruise langs de immens hoge bergen.. We zien sneeuw, watervallen (hoger dan de Niagara), wildlife (van kleine visjes tot zeehonden en black-coral wat zeer bijzonder is..en overigens met het blote oog gewoon wit is). Dit is een van de hoogtepunten van de reis wat mij betreft! Ik zou hier in de bergen wel een huisje willen starten..
Na Milford rijden we door naar Wanaka (mooi wandeling gemaakt inclusief mooie uitzichten en Lord of the Rings views..), Queenstown (het partyparadise 'schijnt'..wij merken er weinig van.. je kan hier WEL alle gevaarlijke dingen doen die je adrenaline geven, van skydive tot bungee etc.. bij Kirsten begint het zelfs werkelijk te kriebelen: ze is de afgelopen weken echt gek geworden :p). Uiteindelijk doen we hier niks anders dan naar een snoepwinkel gaan (drop halen voor Kirsten..) en rondkijken bij een meer, doedelzakspelers en wat er nog meer bij een wannabe-schots-dorpje komt kijken.. Vanwege de regen is het niet zo geweldig deze week.. Als we het gletsjergebied inrijden houdt de regen aan.. Onze schitterende poncho's zorgen ervoor dat we ondanks het on-weer gewoon dicht bij de gletsjer gaan kijken.. Fox glacier is echt mooi, mooie kleuren! Maar we willen graag de Frans Jozef gaan 'bestijgen' :) Na een dag volledig in de auto hebben doorgebracht wegens een gebrek aan hostels..op zich nog best een grappige ervaring (en we hebben bij verschillende hostels iets 'gedaan'..bijvoorbeeld Lord of The Rings III gekeken :p om de tijd te doden..)
Als we de Frans Josef beklimmen(werkelijk beklimmen! met ijspinnen aan de schoenen en een pikhouweel in de hand) voelen wij onszelf ECHT stoer en gelukkig, want het is allemaal zo mooi.. De kleuren veranderen met de plaats waar je staat.. Je ziet en voelt de gletsjer onder je smelten en het is een geweldige ervaring om door het ijs heen te lopen, of om er op te liggen/hangen/overheen te klauteren.. Een kleine impressie zien jullie op de foto.. (om de overige foto's zal je moeten vragen..)
-- Eventjes een opmerking tussendoor.. tijdens heel de reis in NZ valt mij op dat ik graag foto's maak, maar dat de foto's werkelijk niet in 1 plaatje te vangen zijn, wat zeer jammer is want we zouden het jullie allemaal graag laten zien.. Tip hierbij: ga het zelf bekijken! Het is allemaal nog zoveel mooier! en zoveel grootser dan je denkt!--
Na een lange wandeling trekken we de westkust langzaam op.. Komen langs 'de Pancakes', opgestapelde stenen die op een stapel pannenkoeken lijkt.. (om de attractie compleet te maken heb je aan de andere kant van de straat ((want er is maar 1 straat in dit dorp)) een pannenkoekenhuisje..)en uiteindelijk in Nelson..
Als we 2 Duitse meisjes uit Australie hier ontmoeten maken we een uitstapje naar het Abel Tasman park.. Eerst is het de bedoeling om hier te gaan kayakken, maar na een wandeling op de eerste dag waarbij het weer nog erg goed was, zit het helaas de tweede dag niet zo mee en gaan we na een korte wandeling door de regen maar naar de bios.. Marley & Me staat op het programma.. (want de meiden mogen kiezen natuurlijk..onder dwang huil ik ook mee op het einde, onee, toch niet..) Het Abel Tasman park is een erg mooi park waar je in de hoogtij dagen kan kayakken met zeehonden (honderden) en zelfs met orka's (stukje gevaarlijker..), maar helaas hebben wij hier slechts aan kunnen snuffelen.. De skydive plannen van Kirsten vallen door het slechte weer ook in het water.. (zou zij de weergoden hebben kwaadgemaakt omdat ze eigenlijk toch niet durft.. we zullen het nooit weten/of vraag het haar eventjes..)
We rijden langs verschillende bergketens langs de noordkant van het zuidereiland terug naar Picton, waar niks te doen is.. Gelukkig is de oversteek naar het Noordereiland snel gemaakt.. Op het Noordereiland hebben we nog 1 wensje: De Tangariro-track lopen.. Dit is een 8 uur durende wandeling door de bergen (je komt langs Mount Doom uit Lord of the Rings etc..) Dit komt er uiteindelijk ook van.. Samen met een andere Hollandse jongen (Arjen) lopen we de wandeling in redelijk snel tempo (anders loop je werkelijk in een optocht van mensen.. een polonaise zou echter volgens Kirsten niet zo slecht zijn, want ze heeft hier tranen met tuiten zitten huilen omdat ze carnaval heeft moeten missen.. Mensen: help Kirsten dit volgend jaar dubbel en dwars te vergeten! De wandeling begint mystiek in de mist.. Eenmaal op de top, als we de krater van een vulkaan (niet van Mount Doom..) kunnen zien trekt het wolkendek open en opent zich 1 van de meest spectaculaire vergezichten die we tot nu toe hebben gezien.. Een helderblauw hoogliggend meer, de roodgebakerde krater, gekleurde vulkanische meren (van groen naar blauw-->we hadden niet naar Wai-O-Tapo gehoeven..), een soort woestijnlandschap, een groot meer in de verte en uitgestrekte bergketens.. klinkt niet verkeerd toch?! We dalen af langs heidevelden, watervalletjes, vulkanische activiteit (de rook van de zwavel komt uit de grond..) en door bossen.. Een zware, maar geweldige dag!
Na onze laatste wens gaat er nog een wensje voor ons open.. Van horen en zeggen hadden we gehoord dat de Glow-worm-caves echt magnifique waren.. Wij geprobeerd.. Ja, het is echt verbluffend mensen.. De grotten deden ons denken aan de Ardennen, Franrkijk (al was dat mooier..), maar als er 10.000-en wormen licht hangen te geven boven je hoofd terwijl je in een fatamorgana achtig bootje door de grot vaart is het een stukje aparter.. Een mooie ervaring, maar volgens ons beide zeker niet het hoogtepunt van het land.. Wat de kinderachtige gids betreft volgens ons zelfs letterlijk en figuurlijk een dieptepunt (40 meter onder de grond..)
Na al dit natuurschoon haasten we ons naar Auckland.. We hebben het rondje kunnen maken.. zonder al teveel tussenstops, maar met heel veel goede indrukken! Wat zo mooi is aan Nieuw-Zeeland? Om iedere hoek verandert het landschap.. en bijna overal is er natuur te vinden.. Het is niet altijd de mooiste natuur die je gezien hebt (op sommige plaatsen misschien wel..) maar het is het gegeven dat alles redelijk compact op elkaar ligt wat het land zo bijzonder maakt: echt een aanrader --> en ga langer!!!!!!!)
Op het moment zitten we in Amerika.. de grote oversteek is gemaakt.. We hebben 4 maart 2 keer meegemaakt en ook morgen gaat de zomertijd bij ons van start.. De dollar staat best sterk en de euro misschien best zwak waardoor onze uitgaves in de VS redelijk beperkt blijven.. Ook de mogelijkheid om een auto te huren hebben we aan onze neus voorbij zien gaan.. Als je voor een kleine 3 weken 2000 dollar neer moet leggen (omdat je jonger bent dan 25) is dat geen grapje meer.. Onze geplande Bassie & Adriaan tour door Amerika gaat dus helaas niet door.. We hebben echter een alternatief.. Op het moment kiezen we om rond te reizen met de bus..morgen gaan we voor het eerst 'genieten' met een tocht van ongeveer 8 uur naar San Fransisco..
Jullie begrijpen dat we op het moment al Los Angeles hebben 'gezien'.. voor zover dat mogelijk is, want het is ZO supergroot.. Hollywood is Hollyweird: de gekste mensen lopen daar rond.. en in andere wijken is dat eigenlijk net zo! Ons hostel ligt in Santa Monika, ongeveer 2 straten verwijderd van het strand en van de wereldberoemde pier met de achtbaan en reuzenrad erop.. Een prachtplaats om LA te verkennen.. De mensen zijn redelijk relaxt (al lopen er ook een hoop vreemde figuren rond..) Je moet ook oppassen dat je niet over zwervers struikelt en dat je niet gaat denken dat overal 'celebrities' lopen, want iedereen loopt met een zonnebril.. Mocht je ooit naar LA gaan, sla dan het gratis-Getty-museum niet over: deze man is werkelijk brilliant.. zoek het maar eens op: iedereen die dit museum uitloopt verdwijnt met een glimlach.. Kunst is bestemd voor iedereen!
Voor iedereen die niet aan het reizen is en eigenlijk thuis nog steeds van de kou zit te 'genieten'.. Ik (en Kirsten ook denk ik) denk wel aan jullie hoor! Wegens het haasten en snelle reizen hebben we echter vrij weinig tijd om heel veel persoonlijke dingetjes te sturen! Ik vind het iig top om te zien en te horen dat het met heel veel mensen goed gaan en dat er goede vooruitzichten zijn.. 'Mannen van het liesbos'(5!!..ik vind het echt heel spijtig dat ik er niet bij heb kunnen zijn met carnaval, want jullie zagen er echt allemaal heel erg 'lekker' uit in jullie strakke maillots.. volgend jaar beter hoop ik Supermannen van me :)
De mannen van internos 4 houden nog wat foto's van mij tegoed, want internos 4 was here in NZ komt er nog aan ;) Ik kan helaas geen foto's uploaden op de computer dus die houden jullie tegoed..
Voor al de mensen die ik wegens geen grote noemer oversla: sowieso bedankt voor al jullie leuke reacties en berichtjes, ik probeer jullie altijd op de hoogte te houden en wat terug te sturen!
Heel veel liefs voor iedereen en we proberen jullie op de hoogte te houden van alles dat we zien en meemaken.. Geniet van de dingen die jullie doen!
Prospekt!
Gert