Een mooie tijd in Aussie komt ten einde..

Hoi iedereen!

Waar zal ik eens beginnen?! Bedankt voor alle jullie leuke lieve reacties op de website & 'niet op de website' (via de mail/sms..). Dat doet ons wél goed?! Nu krijgen jullie daar andersom wel verhalen voor terug natuurlijk ;) Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik achteraf gezien (na twee maanden reizen) vrij teleurgesteld bent in onze reisverhalen omdat we de website niet echt heel geweldig bijhouden :p Maargoed, dit hadden we allebei van te voren al een beetje verwacht (en misschien jullie ook wél ;) ) We hebben het hier zo leuk/druk/zien de ogen uit ons lijf, dat er voor het 'werk' achter de computer haast geen tijd over is! Maar misschien dat de toekomst perspectieven biedt.. Morgen vliegen we naar Nieuw-Zeeland! Een nieuw avontuur gaat beginnen..
(Dit berichtje gaat over onze tijd na oud& nieuw..het beste nog voor iedereen die we nog niet hadden bereikt! :p)
Nieuwjaar was werkelijk een spektakel. In Nederland kan je het vuurwerk voelen als je wordt raakgegooid door een 'strijker' of vuurpijl van een kwa-jongen (of kwa-meid) , maar hier in Australie was het vuurwerk zo 'krachtig' dat je hartje gewoon sneller ging kloppen bij iedere klap..geweldig gevoel! In het nieuwe jaar ging onze reis verder de ooskust op. We hebben heel wat plaatsjes 'verslonden'. In deze plaatsjes ontmoetten we regelmatig met bekende gezichten uit Sydney of de gezichten die ook de oostkust op gingen (en dat waren er nogal wat!). In bijna ieder plaatsje hebben we genoten van de zee. Kirsten in geheel 'in stijl' a la-surfgirl de golven in gegaan (jaja jongemannen die dit willen zien: ze heeft foto's! :) ). Het is vooral bij bodyboarden gebleven wat overigens misschien maar verstandig is want de golven zijn wel heel erg krachtig en je wordt zo de zee ingsleept als je niet oppast! Nu waren wij beide ook niet zo technisch om tussen de kwallen door te zwemmen en het haaiengevaar lag ook overal op de loer (we kregen af en toe te horen dat er een paar km verder op haaien waren gesignaleerd: slik..), achja, bij bodyboarden hoef je niet zo diep de zee in: slik, slik :) Het bleef een beetje eng.. Haaien zijn gevaarlijk, maar de kleine 'jellyfish' hier langs de kust schijnen nog dodelijker te zijn! Je kan ze nog geeneens zien!!
Kirsten en ik zij ook nog een keer te-paard gegaan. Als professionele rijders hebben we door de jungle gereden.. wat een ervaring: als we terug zijn in Nederland willen we ooit nog wel een keertje langs de kust gaan racen. Hopelijk heeft Kirsten dan wél een vriendelijker paard en doet mijn paard ietsje minder zijn best (ik hoefde nog geeneens de teugels vast te pakken en hij liep al in de goede richting..) Leuke ervaring dat wel!
Byron Bay staat vooral bekend om het uitgaan en de stoere surfjongens/meisjes aan het strand, helaas hebben we bijna geen surfjongens/meisjes gezien, die gingen alleen uit denk ik ;)
Langs de kust hebben we (al was Kirsten vaak meer van het 'bakken aan het strand&veel boeken lezen' en ik meer van het wandelen) ook nog kunnen genieten van aparte vogelsoorten (papegaaien in allerlei soorten en kleuren) en allerlei soorten natuur. Het is echt heel bijzonder om regenwoud langs de kust te zien. Wat misschien wel het opmerkelijkst is: het feit dat de zon in de zee opkomt en in het land ondergaat..aparte ervaring!
In Brisbane zijn we naar de film: Australia geweest: gaat hem zien. Het is geen spectaculaire film (de special-effects ook over te discussieren), maar genoeg emoties (voor de vrouwen) en redelijk actie (voor de mannen, wél iets minder :p), maar dan weet je wat wij een beetje hebben gezien in 'de outback' een paar weken geleden! Neem wél genoeg popcorn op schoot: hij duurt 3 uur! Brisbane is tevens de stad van het 'wannabe eye of london' (klein reuzenrad) een botanische tuin vol possums en andere ratachtige soorten (van vleermuizen tot ratten).
Tijd om door te gaan naar onze twee trips naar Fraser em de Whitsundays. Fraser is een vrij groot eiland (afgebrokkeld van het vaste land ten midden van de Australische oostkust), waar we alleen per ferry konden komen. We hadden een luxe tour gekozen. We hadden een hele goede gids! De 60 jarige man zat te 'jiha-en' in z'm 4wheeldrive op de zandwegen die als enige wegen gelden op dit eiland. Het langerekte strand van 70 km lang wordt 'The Highway' genoemd. Al het verkeer raast over dit strand. Als je geluk hebt zie je hier haaien en roggen in de zee: wij alleen roggen ;) Schitterende uitzichten over de kust/rotsen,bossen/regenwoud/zandvlaktes/duinen/mooie stranden! We hebben een redelijk leuke groep mensen erg gemixt qua leeftijd. Fraser Island staat vooral bekend wegens zijn 'wilde dingo's'.. dit zijn wilde hondachtige beesten. Helaas duurt het eventjes voordat we er 'spotten'. 's Nachts in het pikkedonker gaan we naar het levensgevaarlijke strand en zien de storm in de verte naderen. Pas als we terug in het tentenkamp zijn (gelukkig heeft deze tour in vergelijking met de outback wél luxe tenten :p) zien we een aantal dingo's op zoek naar achtergelaten voedsel: tsjah: het lijken echt net honden en gevaarlijk zien ze er ook niet echt uit.. (gelukkig maar misschien als je daar in een tentje ligt te slapen..).
De tweede dag is gevuld met wandelingen door de jungle en door een soort maan-landschap. De vorm en samenstelling van de rotssoorten is nog niet verklaard. Daarnaast genieten we van de een kilometers cognac en champagnegekleurd-'zwembad'. De meren waarover ik spreek zijn zo gekleurd vanwege de zandkleur. Het ziet er apart uit in het water. Jammergenoeg hebben we niet heel erg mooi weer. Nu lijkt het soms meer 'smerig' dan juist 'extra-mooi'.. Maar onze zijde-zacht huidje naderhand bewijst dat het werkelijk heerlijk water was! We spelen Iers voetbal in het water. Kirsten kan nog best wel een rugbyballetje trappen en ik (Van der Sar volgens de Ierse jongens)) kan n aardig balletje vangen ;)
De tweede trip naar de WhitSundays was van een heel ander kaliber. Ik had persoonlijk eerlijkgezegd verwacht dat we naar een gedeelte van het immensgrote great barrier reef zouden gaan om daar te snorkelen, onderweg misschien een paar verdwaalde witte strandjes. Het bleek echter iets anders te zien. We gingen met een zeilboot voor 3 dagen de zee op (overnachtingen aan boord). Het weer was erg wisselvallig. Van bloedhete zon tot hevige regen. Het zeilen is erg spannend! Zeker als de golven hoog zijn ;) Onze 'Ragamuffin II', een oud-race schip was van de meeste gemakken voorzien (ook van een redelijke stinklucht, maar dat namen we voor lief..het bracht je savonds snel in slaap :p). We voeren langs een geheel van 72 tropische eilandjes. Hele mooie uitzichten! Het snorkelen was ook spannend! Ook hier waren de gevaarlijke jellyfish volop vertegenwoordigd! Je kon ze zelfs in het water zien drijven! Vooral de eerste duik gaf het mij de kriebels! Kirsten (opmerkelijk) wat minder. Met stinger-suit en snorkeluitrusting was zij als een vis in het water.(waarom opmerklijk? omdat Kirsten in het zoete water en aan het strand bij het kleinste visje/kwalletje al wegspringt :p, maargoed..deze keer was ik de 'anti-held'). Tijdens de tweede keer snorkelen lagen we met z'n tweeen in het water. Heel veel mooi koraal, veel tropische vissen en een hele grote (George genaamd) waren zeer de moeite waard. Dit was de eerste keer dat ik snorkelde, er voor nu blijft het eventjes zo..ik vond het niet zo fijn met al die kwalletjes om mij heen (en ben toch al niet zo'n held in het diepe water!). Het snorkelen zélf kwam voor mij ook een beetje surrealistisch over door de duikbril. Ik ga liever met een boardje de golven in duiken. 's Nachts was het grootste gedeelte van de alcoholvoorraad al door de Duitse minderheid van de boot opgedronken. 'The spirit of the hawk' werd het strijdlied van onze boot: zoek op want dit mag je niet missen! oioioi (ga naar youtube! uhum..of niet..).
Op het whitsundayeiland hebben we genoten van kolonies stekende vliegen (sarcastisch dus), van een zijde-wit-strand, en van een potje voetbal (jaja, ik houd mijn conditie en techniek wel op peil hoor mannen! uhumuhum..).
Uiteindelijk zijn we ook nog op een ander eiland beland. Dit eiland was voorzien van een resort. Kirsten heeft hier heerlijk gedobberd in het zwembad en ik heb met een groepje gewandeld. Tijdens deze wandeling heb ik kennisgemaakt met een aboriginal-delicatesse: het achterwerk van een groene mier. Een heerlijke limoen-smaak..maar wél een beetje vreemd om iemands-achterste op te eten :)
Na wat heftig weer, toch Kirsten?!, zijn gelukkig maar op tijd terug gevaren. De weersvooruitzichten waren namelijk niet geweldig en Kirsten werd naarmate de trip steeds bleker. Het was een trip om niet snel te vergeten. We hebben zeeschildpadden, dolfijnen, zeeslangen gezien! (en natuurlijk tientallen vissoorten, gelukkig geen haaien: onee, toch! maar dat waren babyhaaitjes..) Erg mooi!
Na onze trips zijn we uiteindelijk naar Cairns vertrokken. Omdat we er niets voor voelden om 1 week volledig in dit warme, zweterige stadje te zitten, waar niet zoveel te beleven valt, behalve 's nachts (Cairns-se nachten zijn lang, toch Kirsten?! :p), hebben we een auto gehuurd en het noorden van Cairns bezichtigd. Deze mooie ideeen werden overschaduwd door een cycloon. Deze wind en water-storm ligt nog steeds voor de kust en is vrij hevig. We hebben op een aantal plaatsen écht op moeten passen met de auto. De autosnelweg loopt namelijk langs wat 'beekjes en watertjes' die door de hevige regenval overstromen..en dan kan je plots het water in rijden! Op sommige momenten was het sowieso lastig om iets te zien, zelfs met ruitenwissers aan.. maar een beetje regen brengt wel wat leven in de brouwerij :) Eén van de bekendste watervallen ter wereld gezien. Dit was de waterval waar de videoclip van onze foute-vriend-Peter Andre was opgenomen, verder is het bekend van de shampoo reclames.. Het enige wat wij nodig hadden was een poncho! We hadden namelijk al genoeg water-val gezien de afgelopen dagen ;) De landschappen liepen uiteen van groene boerenhooglanden (waarschijnlijk zoals nieuw-zeeland?..), regenwouden en mooie palmkusten. In het plaatsje Port Douglas hebben we eigenhandig een kokosnoot gevonden, ge-stript en gegeten.. een mooie ervaring: het voelde oer-achtig goed! (we hadden wél een asfalt-weg nodig om hem kapot te gooien..) In de regenwouden hebben we helaas geen 3 meter lange krokodillen meer gezien, en ook geen 1 van de 1200 cassowaries die nog wild-overzijn.. gelukkig maar, want beide kunnen ze vrij agressief zijn!
Nu zijn we terug in Cairns, genieten we van de laatste drukkend-warme-momenten van Australie. Kirsten heeft een boomerang op zak en ik heb een billabong zwembroek aan mn kont hangen. Billabong betekent 'water-gat' trouwens..hoe toepasselijk! :)
Dit was het voor nu.. ik hoop snel foto's te kunnen plaatsen!

De reis in Ausralie wordt voor mij het best beschreven in het liedje: Life in Tecnhicolor I van Coldplay..er wordt een bepaalde spanning opgebouwd.. Die spanning heb ik zeker gevoeld de eerste twee maanden. Op het moment voel ik mij nu als Life in Tecnhicolor II, op naar een nieuw avontuur: de mooie ervaringen en herinneringen op dit mooie continent zullen echter bij mij blijven.

Nogmaals bedankt voor al jullie lieve berichtjes..ik ga ook proberen om iedereen persoonlijk nog iets te sturen zo nu en dan, maar jullie weten inmiddels hoe moeilijk dat kan zijn ivm internet/inter-not etc. Ik hoop van N-Z te gaan genieten en hopelijk plaatsen wij regelmatig(-er) een berichtje..wij genieten ondertussen door.. doen jullie dat ook een beetje?! (en nee, dan bedoel ik niet alleen van onze verhaaltjes :p)

Alle liefs en geniet van iederen dag!
Gert